Doe nou toch eens wat je leuk vindt!

Dit was de titel van een facebook live, van Marjan van de Bult/ Geluksfabriek Business Boost, die ik vanmorgen toevallig voorbij zag komen. Omdat de titel mij wel aansprak ben ik blijven kijken. Er werden situaties verteld over mensen die duidelijk niet deden wat zij het liefst doen. Herkenbaar, ook ik doe zo nu en dan niet de dingen die ik eigenlijk liever zou willen doen. Maar wat vind ik dan wel leuk? Het geeft mij heel veel voldoening met mijn praktijk voor kindercoaching bezig te zijn. Om te kijken, zoeken, voelen en ontdekken hoe ik deze verder vorm kan geven. Maar waar ik de meeste energie van krijg zijn de workshops die ik tot nu toe heb mogen geven aan moeders. Moeders die het aan durfden om te kijken naar de invloeden vanuit hun eigen opvoeding op de opvoeding van hun kind(eren). Ik merk dat ik vleugels krijg als ik met anderen kan en mag praten over opvoeding. Andere moeders helpen in de zoektocht “ hoe kan ik mijn kind een goede basis meegeven”? Ervaringen uitwisselen met elkaar over opvoeden. Ik krijg een ontzettende positieve vibe als ik mijn kennis en ervaring kan delen over kinderen en emoties. Hoe belangrijk dat is om onze kleine medemens te helpen om die goede basis neer te zetten. Zodat ze zichzelf kunnen ontplooien tot een mooie volwassene. Het is een feestje om met de kinderen zelf te mogen werken in mijn praktijk. Om al knutselend of spelend tot inzichten te komen die de kinderen verder te kunnen helpen. Mooie tools in te kunnen zetten zodat de verschillende emoties een plek kunnen krijgen. Werken met verhalen waardoor kinderen vanaf een veilige afstand kunnen ontdekken welke mogelijkheden er zijn om met een situatie te kunnen omgaan.

Een eye opener voor mij was toen zij vertelde. Als je de dingen doet die jij het liefst doet praat er dan over, deel en straal uit waar jij goed in bent. En ja dat klopt! Door deze zin is deze blog ontstaan.

Mijn plan om een eigen praktijk te starten is ook niet zomaar uit de lucht gevallen. In mijn tijd als pedagogisch medewerker BSO voelde en merkte ik dat er soms kinderen op de BSO kwamen die net iets meer nodig hadden dan alleen opvang. Misschien net iets meer ondersteuning in het aangaan van emoties of ruimte nodig hadden om alle indrukken van school te kunnen verwerken. Ouders die met vragen kwamen waar wij als pedagogisch medewerkers wel antwoord op konden geven maar ouders wilde eigenlijk meer. Helaas kon dat niet. Maar het zaadje was bij mij geplant. Later in mijn werk als manager BSO ben ik in aanraking gekomen met een kindercoach, door haar verhaal en wat zij deed die avond met de ouders, kreeg mijn geplante zaadje voeding……die ouders en een workshop daar wil ik wel iets mee. Die kinderen die meer nodig hebben daar wil ik wel iets mee.

Toen ik voor de tweede keer moeder werd is alles een beetje in de vergetelheid gekomen. Mijn zoon is een bijzondere jongen met een hele sterke wil. Hij heeft in het begin heel veel gehuild en wilde alleen maar bij ons zijn. Slapen was niet zijn favoriete bezigheid en dat deed wel iets met mij als moeder. Met al mijn pedagogische achtergrond ben ik met liefde mijn kind gaan bekijken waar dit huilen nu vandaan kwam. Mijn zoon bleek heel erg "last"te hebben van mijn onrust. Ik deed niet wat ik het liefst wilde doen. Op het moment dat ik ziek thuis kwam te zitten door persoonlijke - en werk gerelateerde omstandigheden is het vele huilen en het niet alleen willen zijn zo goed als weg gegaan. Ik rust en mijn kind rust. Wauw! Op dat moment kwam mijn zaadje tot leven in mij en mijn motivatie om hier iets mee te doen werd groter en groter.

In 2012 heb ik de opleiding Kindercoaching gedaan en ik kan zeggen met heel veel plezier. Wat een ontzettend leuke opleiding en het voelde voor mij ook wel als thuiskomen. Ik was daar met een groep mensen van gelijk gestemde zielen. Een warm bad. Mijn zaadje begon heel langzaam te groeien en te groeien…….

Na de opleiding durfde ik de stap om zelf iets op te zetten nog niet helemaal aan. Was ondertussen ook weer in een leuke baan als pedagogisch medewerker bij de voorschoolse educatie terecht gekomen. Wel heb ik de stoute schoenen aan getrokken en heb een jaar lang een jongen begeleid en moeder gecoacht. Zelfvertrouwen en zelfredzaamheid waren de thema’s. Geweldig om te doen. Zo mooi om moeder en zoon te zien groeien in hun proces. Moeder in het loslaten van haar zoon en zoonlief in het vertrouwen ontwikkelen in zijn eigen kunnen. Er ontstaat een mooie bloem in wording. Het geeft mij zoveel voldoening om twee mensen op weg te helpen en te zien groeien.

In mei 2016 durf ik de stap te zetten om mijn eigen praktijk te gaan starten. Eigen Wijze kindercoaching, Kind en ouderbegeleiding is geboren. Wauw wat ben ik trots op mijzelf….ik heb gewoon een eigen bedrijf.

In de afgelopen twee jaar heb ik mij verder mogen specialiseren in het jonge kind (2.5 tot 7 jaar), ben ik ervaringsdeskundige in de leeftijd van 8 – 13 jaar. Trainer Heppie!? kinderen en emoties. Ennog veel meer leuke en interessante opleidingen en cursussen gedaan. Wat resulteert in een gevarieerd aanbod waarmee ik ouder en kind een goede basis kan meegeven in de opvoeding en ontwikkeling. Vooral thema’s als zelfvertrouwen , weerbaarheid en emoties zijn mijn specialiteit. Want ik ben van mening dat ieder kind het recht heeft om zich goed te voelen.

07-03-2018