"Ik verveel me zo mam?"

“Ik verveel me zo mam!?”

Het hebben van veel spullen geeft volwassenen vaak een gevoel van onrust las ik in een tijdschrift. Dit artikel zette mij aan het denken en werd het mij  duidelijk dat het zeker ook voor kinderen geldt. In ieder geval voor mijn kinderen en ik vermoed voor meer kinderen om ons heen.

 

Wij nemen op vakantie nooit heel veel speelgoed mee. Onze jongens  (8 en 12) kiezen zelf een aantal dingen uit die mee gaan. Een voetbal zit steevast bij deze keuze. Op vakantie klagen mijn jongens nooit over verveling. Terwijl thuis hebben ze er met regelmaat last van. Eigenlijk ben ik een groot voorstander van verveling want dat zorgt voor creativiteit.  Creativiteit in de ruimste zin van het woord. Creatief in denken en handelen als in creatief met materiaal bezig zijn. Terug naar de uitspraak van vooral mijn jongste telg..." ik verveel me " . Bij nader onderzoek blijkt dat het eigenlijk keuze stress is. We hebben te veel speelgoed! Als er minder speelgoed is komen ze meer tot intensiever spel en creatief denken, wat uiteindelijk ook heel belangrijk is voor het verdere leven. Het grappige aan dit hele gebeuren is dat ik het herken bij mijzelf.  Ook ik heb (te) veel spullen.  En kan ook dat gevoel van verveling voelen. Er is zoveel wat ik zou kunnen/willen doen en negen van de tien keer doe ik niets  ( lees suf op Facebook /Pinterest kijken) en een schuldgevoel ervaren.  Ook voor mij geldt dat ik  mij op vakantie niet verveel en mij vaak heel geïnspireerd en creatief voel. Tijdens de vakantie kom ik toe aan mijn favoriete bezigheden.  Wat mij ook positief opvalt is dat wij in de vakantie (mede door het minder bij ons hebben van spullen/afleidingen)  we als gezin weer nader tot elkaar komen. Manlief en ik hebben boeiende gesprekken, lezen intensief die stapel boeken weg. Spelen spelletjes met de jongens en hebben plezier met elkaar. Er is letterlijk verbinding met elkaar.

Na onze vakantie hebben we besloten om eens goed te gaan opruimen.  Veel speelgoed is uitgezocht en doorgeven aan anderen. Kasten uitgezocht en kleding weg gedaan. Boeken uitgezocht en ook die hebben een tweede leven gekregen.  We zijn er nog niet, ons huis is nog niet zo leeg als ik zou willen,  maar de goede weg is ingeslagen.  Zo hebben wij dit jaar  ook besloten om onze jongste zoon een belevenis cadeau te geven namens de hele familie i.p.v. speelgoed. Belevenissen blijven beter hangen, laten over het algemeen een betere indruk achter dan het hebben van spullen/speelgoed. Hij heeft zelf voor de musical The Lion king gekozen.

Terwijl ik nu op de bank zit en om mij heen kijk zie ik dat er overal wat ligt.  Van ons allemaal.  En dat geeft onrust. Tijd om ook daar eens goed naar te kijken, naar alle losse spullen.  Rust is heel wenselijk in dit gezin.  Wenselijk omdat we een druk leven hebben zoals waarschijnlijk ieder gezin. Het voelt voor mij als moeder alleen extra wenselijk, voor mij zelf omdat ik mijn huis echt heel erg nodig heb om tot rust te komen en om los te komen van alle dagelijkse prikkels en indrukken. Voor mijn kleine chaootjes om te kunnen spelen en hun dagelijkse ervaringen te kunnen verwerken. Die zo gewilde rust is ook weer heel goed voor de verbinding in ons gezin. Ondanks de drukte van alle bezigheden zoeken we bewust naar de momenten om gezamenlijk iets te doen.

En zo kom ik op het volgende idee, wat dit gezin nodig heeft is een opruim moment in de week. Weg keuze stress, hallo creativiteit en gezelligheid.

Door het lezen van het artikel en het schrijven van deze blog ben ik geïnspireerd geraakt om bewuster om te gaan met het kopen van nieuwe spullen en het hebben van veel. Diep in mijn hart hoop ik dat ik jouw als ouder ook mag inspireren om voor onze kinderen minder spullen te kopen en ze meer ervaringen mee te geven in hun leven. Ervaringen om van te groeien, om van te genieten en met elkaar te verbinden.

 

Liefs Leonie

22-09-2017