Corona

En toen was daar weer een lock down. Het zat er aan te komen, toch is er wel een gevoel van teleurstelling. Teleurgesteld omdat we nog niet kunnen doen wat we eigenlijk zouden willen. Zoals mijn vriendinnen een knuffel geven of mijn nichtje van net een paar weken oud even vast houden.

Teleurstelling omdat mijn zoon net weer zijn draai had gevonden op school en nu weer deels thuisonderwijs heeft. Teleurstelling omdat mijn plannen voor begin 2021 een beetje bijgesteld moeten worden. Want ja ik wil heel graag starten met de training 'ik leer leren' voor tieners van het VO.

Aan de andere kant moet ik ook eerlijk toegeven dat deze periode, de donkere dagen voor kerst, voor mij een periode van naar binnen keren is. En dat kan makkelijker als er weinig tot geen verplichtingen zijn. Knus in huis met de kerstboom en kaarsjes mijmeren over wat geweest is, wat goed ging en wat meer aandacht verdient? Wat wil ik graag realiseren in het nieuwe jaar? En wat ga ik loslaten in het nieuwe jaar?

En zo probeer ik van een nood een deugt te maken. Iets anders zit er niet op. Ik probeer dit ook mee te geven aan mijn jongens. Toen we het nieuws van de tweede lock down hoorde was er wel gemopper, wat ook begrijpelijk is. Daarna was er weerstand! Vooral om het thuis weer bezig moeten zijn met school.

Gelukkig is het nu kerstvakantie en kan het ontspannen beginnen. Even loskomen van alle stress en genieten van het niets moeten. Een kleine, maar fijne bijkomstigheid is dat er geen verjaardag en kerststress is. We gaan het wel vieren, maar bescheiden. We gaan er een gezellige vakantie van maken en misschien wel nieuwe tradities ontdekken. We gaan vast spelletjes spelen, boeken (her)lezen en films kijken.

Ach ja, teleurstellingen horen nou eenmaal bij het leven. Teleurstellingen heb je nodig om weer nieuwe dingen te kunnen ontdekken en te leren wat je wel en niet aankan. Alles heeft een reden, daar ben ik van overtuigd.

Liefs Leonie

18-12-2020