Na de lockdown

Het is nu maart 2021 en gelukkig mogen de kinderen van 0-4 jaar weer naar de kinderopvang, de peuters weer naar de peutergroepen, de basisschool kinderen weer naar school en zelfs de middelbare scholen zijn weer (gedeeltelijk) open. Overal hoor je praten over leerachterstanden. Heel eerlijk gezegd denk ik dat kinderen geen leerachterstand hebben. Hun ontwikkeling staat niet stil tijdens een periode van lockdown. In de trainingen die ik geef aan pedagogisch medewerkers hebben we het steeds weer over de natuurlijke drang van kinderen om zich te blijven ontwikkelen en te groeien door te ontdekken en hun nieuwsgierigheid te kunnen voeden. Als er weinig tot geen uitdaging meer is op welk vlak dan ook zal je misschien minder tot je nemen. Is dat een leerachterstand? Misschien een tijdelijke....ja hoe moet je eigenlijk noemen. Moet je het wel een naam geven? Het voelt gelijk zo als een label plakken. Laten we kijken wat er wel is en vanuit daar de draad weer oppakken.

Ik denk wel dat er een gemis is aan sociale interactie en dat kinderen daardoor hun interesse verliezen in andere zaken. En heel eerlijk herken ik dat zelf ook. Ik mis mijn collega's om samen mee te sparren. We proberen het via teams, maar toch ontbreekt er iets. Ik mis mijn vriendinnen en de spontane momenten van ontmoeten. Ik mis het geven van fysieke trainingen aan zowel pedagogisch medewerkers als aan ouders. De interactie, de uitwisseling, het opdoen van nieuwe ervaringen en het persoonlijke contact.

Het is goed om te blijven kijken naar wat wel kan. Gelukkig kan ik nog wel individuele kinderen coachen, daar ben ik heel blij mee. Gelukkig kunnen de kinderen van alle leeftijden nu weer naar school en ondanks de beperkingen is het goed dat er weer sociale interactie kan zijn met leeftijdsgenoten. Vanuit de sociale interactie gaan kinderen zich hopelijk weer beter voelen, komen ze beter in hun vel en krijgen ze weer mee interesse en zal hun nieuwsgierigheid weer aangewakkerd worden. Dan kan er gekeken worden of er kinderen en tieners zijn die door de lockdown minder hebben opgepikt van de online lessen of de noodopvang.

Het welbevinden van een kind is voor mij de basis en daar wil en blijf ik mij op richten in mijn begeleiding van ouder en kind. Ieder kind heeft het recht om zich goed te voelen. Dit bereik je door interactie, uitwisseling, het opdoen van nieuwe ervaringen en het aangaan van uitdagingen ( fysiek en cognitief). Het herkennen van je emoties en ermee leren omgaan is daar een belangrijk onderdeel in. Net als de tools mee krijgen wat je nodig hebt om te kunnen leren/ontwikkelen. Dan heb ik het over welke manier van leren past bij jou. Lukt het je om te concentreren en zo nee, waar ligt dat aan? Ben je heel veel tijd kwijt met plannen om vervolgens je niet aan de planning te houden. Allemaal factoren die meespelen om niet lekker in je vel te kunnen zitten.

Er wordt nu geld vrij gemaakt voor het weg werken van de leerachterstanden. Het is fijn dat er geld naar scholen gaat, ik hoop van harte dat scholen dit gebruiken om ook het welbevinden van de kinderen een boost te geven. Mocht je als ouder nu merken dat je kind een boost in zijn welbevinden kan gebruiken neem dan even contact met mij op.

Weet je welkom!

Liefs Leonie